|
|
|
|
******************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*******************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
********************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
**********************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*********************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
************************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*************************
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Elveda Bile Diyemedim Sana.
Ruhumun aynasında bir bak suretine. Nasıl paramparça olmuş yüzün. Nasılda yitip gitmişsin içimden.
Denizin en derininde kaybolup gitmişiz birden. Adını ezberlediğim günden bu yana nasılda unutmuşum
harflerin çoğunu. Adına sayıkladığım şiirler uçup giderken içimden, her şey ne kadarda mahvolmuş
böyle. Zaman biter mi bir yerde. Bir gün karşılaşır mıyız zamanın bittiği yerde bir kez daha. Kırıp
tüm zincirlerimizi yine delebilir miyiz gözlerimizi birbirimizin. Ölmeden önce görebilir miyiz
gözlerimizin ardına sakladığımız masum isyanları. Usul usul sevebilir miyiz tekrar yüreklerimizi.
Sen bende tükeneli ne kadar da uzun zaman olmuş öyle. Son bir bakış yeter mi sence içimizdeki acıya.
Derinden bir gülümsemeyle gömebilir miyiz ölmüş bedenlerimizi, ruhumuza. İçten içe nasılda ihtiyaç
duyuyorum sıcaklığına. İnan bana sevgilim içimde ağlayan çocuğa inan. Sen gideli çok olmuş. Oysaki
seni unutmamak için insanüstü bir çaba göstermişti yüreğim. Seni unutmak acı veriyor yalnızlığa her
daim gebe olan ruhuma. Bırakma ellerimi. Sessiz sedasız gidişini izlememe izin verme. Bak nasılda
ağlıyor gökyüzü. Kirlenmiş sarnıçlarda ve bir kilisenin büyülü havasında severken seni ezan sesleri
nasılda sebep olmuş uyanışıma. Kollarında ölmeyi dilemiştim oysa.
Şimdi ben nasıl nefes alacağım yokluğunda. Kime kızayım ben şimdi. Seni unutan yüreğime mi, buna
izin veren sana mı? Umutlarım nasılda tükenmiş böyle farkına varamadan. Sen nasılda çekip gitmişsin
içimden umarsızca. Üşüyorum. Kaldırım taşları kavrulurken yazın sıcağında ben gözlerinin yokluğuna
üşüyorum. Kiminlesin nerdesin bilmiyorum. Az önce fark ettim. Sen bavulunu toplayıp hiç gelmemişsin
bana. Oysa ben taze bir çay verip önüne sıradan bir misafir muamelesi yapmamıştım sana. Yüreğimi
açıp ardına kadar içimde saklamak istemiştim ömrüm boyunca. Şimdi alabildiğine acıyor canım.
Alabildiğince aşk, alabildiğince acı var iliklerimde. Ve birde avuçlarımda iki damla gözyaşı.
Buğulu camların ardından elveda bile diyemedim sana
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | |
